wszyscy myślą, że to dno. ale na dnie tak nie wieje...


24
Znaczenie badań
laboratoryjnych
w kosmetyce
i kosmetologii
dr n. med. Elbieta Rabsztyn
specjalista diagnostyki laboratoryjnej i zdrowia publicznego Badania laboratoryjne dotyczące schorzeń spotykanych w praktyce kosmetologa i kosmetyczki dotyczą: badań z zakresu mikrobiologii, analityki ogólnej, autoimmu-nologii, alergologii.
Badania laboratoryjne z zakresu analityki ogólnej obejmują diagnostykę zmian dotyczących schorzeń z zakresu chorób wewnętrznych. Choroby wewnętrzne dotyczą-
ce poszczególnych jednostek chorobowych, schorzeń narządowych i układowych mają bezpośredni wpływ na stan skóry.
Badania laboratoryjne mają kolosalne znaczenie w diagnostyce szczegółowej w schorzeniach dermatologicznych:
• zakażenia bakteryjne
• zakażenia wirusowe
• zakażenia grzybicze
• choroby łojotokowe skóry
• choroby alergiczne skóry
• choroby układu naczyniowego
• zaburzenia barwnikowe skóry
• zmiany nowotworowe
• choroby autoimmunologiczne
• choroby włosów.
Badania laboratoryjne wykonywane podczas diagnostyki laboratoryjnej schorzeń spotykanych w dermatologii powinny być wykonywane w medycznych laboratoriach diagnostycznych przez diagnostów laboratoryjnych zgodnie z obowiązującym prawem.
W praktyce kosmetologa i kosmetyczki spotykają Państwo szereg zmian skórnych, włosów, paznokci wśród Państwa klientów.
Zmiany, które powinny Państwa zaniepokoić, to:
• zmiana zabarwienia skóry
• zmiany w wilgotności skóry
25
• obrzęki
• zmiany o charakterze rumieniowatym
• skóra - krucha, cienka, sucha, szorstka, blada
• zmiany naczyniowe
• kępki żółte.
W razie zaobserwowania „alarmowych“ zmian u swo-
ich klientów powinni Państwo zasugerować koniecz-
ność wizyty u lekarza podstawowej opieki zdrowot-
nej, gdzie pacjent po zebraniu wywiadu powinien
zostać skierowany najpierw na przesiewowe badania
laboratoryjne, a następnie do lekarza specjalisty, gdzie powinien otrzymać skierowanie na specjalistyczne
badania laboratoryjne.
Badania laboratoryjne dostarczają 70% wiedzy o pa-
cjencie, niejednokrotnie pozwalają na rozpoznanie
i umożliwienie leczenia schorzenia narządowego,
które miało bezpośredni wpływ na stan skóry pacjen-
ta, a było przez niego traktowane jako problem este-
tyczno-kosmetyczny.
Badania laboratoryjne pozwalają na wyeliminowanie
lub potwierdzenie danej jednostki chorobowej, na
szybkie wdrożenie leczenia lub jego ukierunkowanie.
26
Depilacja laserowa
w medycynie
estetycznej
Monika Stężowska
specjalista ds. kosmetyki laserowej
Depilacja laserowa jest zabiegiem estetycznym i wygodnym. Pozwala w znacznym stopniu zmniejszyć ilość owłosienia oraz istotnie redukuje podrażnienia oraz stany zapalne skóry.
Istnieje kilka rodzajów laserów stosowanych do usuwania owłosienia. Jednym z naj-bardziej skutecznych jest laser diodowy.
Promieniowanie lasera przenika do skóry na bardzo małą głębokość (2-3 mm). Me-chanizm działania opiera się na absorpcji energii przez melaninę i uszkodzeniu macierzy włosa.
Energia wytwarzana przez laser jest bezpieczna dla człowieka (długość fali to 800
nm), jednak istnieją przeciwwskazania do jego stosowania. Należą do nich między in-nymi: ciąża, opalenizna, ostre infekcje skórne, łuszczyca, bielactwo, choroby związane z zaburzeniem czucia, skłonność do tworzenia bliznowców, przyjmowanie leków foto-uczulających.
Przeprowadzenie zabiegu wymaga wcześniejszego przygotowania. Należy zwrócić uwagę na poprzednie metody usuwania owłosienia, gdyż ma to wpływ na efektywność depilacji. Aby uzyskać zadowalający rezultat, powinno się powtórzyć zabieg kilkakrot-nie w odpowiednich odstępach czasu.
Prawidłowy wywiad z pacjentem oraz umiejętne użycie lasera zmniejsza możliwość występowania objawów niepożądanych do minimum. W zależności od typu skóry, usta-wienia parametrów lasera oraz innych czynników może dojść do miejscowych poparzeń i przebarwień skóry. Objawy te przemijają i nie pozostawiają śladu na skórze.
27
Blok tematyczny:
Medycyna estetyczna
Y - Fotolia.comALVITUA VAL
dr n. med. Janina Janicka-Grabowska
©
specjalista chirurgii plastycznej