wszyscy myślą, że to dno. ale na dnie tak nie wieje...
Art. 1026. § 1. Jeżeli suma objęta podziałem nie wystarcza na zaspokojenie w całości wszystkich należności i praw tej sa-
726
Kodeks postępowania cywilnego. C^gść druga i trzecia. Komentarzy Art. 1026.
mej kategorii, należności zaliczone w artykule poprzedzającym do kategorii czwartej, piątej i ósmej będą zaspokojone w kolejności odpowiadającej przysługującemu im pierwszeństwu, inne zaś należności - stosunkowo do wysokości każdej z nich.
§ 2. Wydzieloną wierzycielowi sumę zalicza się przede wszystkim na koszty postępowania, następnie na odsetki, a w końcu na sumę dłużną.
1. Treść komentowanego przepisu pozostaje w ścisłym związku z tre
ścią art. 1025 k.p.c. Przyjęta zasada uprzywilejowania określonych kate
gorii wierzytelności nie przesądza bowiem o sposobie podziału sumy uzy
skanej z egzekucji pomiędzy wierzycieli, których należności zaliczone zo
stały do tej samej kategorii. Generalnie wierzytelności w ramach tej sa
mej kategorii zaspokajane są proporcjonalne do ich wysokości. Oznacza
to, iż w sytuacji gdy kwota przypadająca wierzycielom zaliczonym do tej
samej kategorii nie wystarcza na zaspokojenie całości ich należności,
podziału dokonuje się w stosunku do wielkości poszczególnych należno
ści do całej sumy przypadającej na tę kategorię.
2. Przy obliczaniu stosunku, w jakim pozostają do siebie należności
tej samej kategorii, powstaje problem, czy należy uwzględnić tylko należ
ność główną, czy też uwzględnić przy obliczaniu proporcji należność
główną razem z odsetkami, kosztami postępowania i innymi należnościa
mi ubocznymi. Zdaniem E. Wengerka, przy zaspakajaniu należności we
dług zasady ustalonej w art. 1025 § l k.p.c. o wysokości należności decy
duje suma świadczenia głównego, a więc bez odsetek i kosztów lub in
nych należności ubocznych (E. Wengerek: Postępowanie %abe%piec%ające i eg-
^ekucyjne. Komentar^ do c^ejd drugiej kodeksu postępowania cywilnego, Warszawa
1998, s. 617). Odmienny pogląd wyraża B. Dobrzański (w: Kodeks postępo
wania cywilnego. Komentar^ red. Z. Resich, W. Siedlecki, Warszawa 1976,
s. 1332), który stwierdza, iż przy obliczaniu tego stosunku należy uwzględ
nić należność główną z odsetkami, kosztami postępowania oraz wszelki
mi dodatkami. Wydaje się, iż słuszny jest drugi z poglądów, zwłaszcza sko
ro wydzieloną sumę zalicza się wierzycielowi przede wszystkim na kosz
ty postępowania, następnie na odsetki, a w ostatniej kolejności dopiero
na sumę dłużną. O wielkości sumy winny więc decydować wszystkie wy
mienione wielkości.
727
Art. 1027. Kodeks postępowania cywilnego. C^ęść druga i trzecia. Komentar^
3. Wyjątek od zasady proporcjonalności przewidziany został w odniesieniu do kategorii czwartej, piątej i ósmej, gdzie obowiązuje zasada pierwszeństwa. O pierwszeństwie powstania wierzytelności decyduje kolejność ich wpisu do księgi wieczystej lub ujawnienia w rejestrze. Przepis art. 1026 § 2 k.p.c. wyłącza możliwość stosowania przepisów o zarachowaniu zapłaty, w tym zwłaszcza art. 451 k.c. Por. uwagę 10 do art. 1025 k.p.c.
Art. 1027. § 1. O sporządzeniu planu podziału zawiadamia się dłużnika i osoby uczestniczące w podziale.
§ 2. Zarzuty przeciwko planowi podziału można wnosić w ciągu dwóch tygodni od daty zawiadomienia do organu egzekucyjnego, który go sporządził.
§ 3. O zarzutach wniesionych do komornika rozstrzyga sąd.
1. Plan podziału sporządza się w formie postanowienia, którego jed
nak nie doręcza się dłużnikowi i osobom uczestniczącym w planie po
działu, a jedynie zawiadamia się te osoby o jego sporządzeniu. Zawiado
mieni mogą przeglądać plan podziału (art. 9 k.p.c.) w celu zapoznania się
z jego treścią, mogą także otrzymywać jego odpisy i wypisy. W zawiado
mieniu należy podać wyłącznie informację o sporządzeniu planu podzia
łu i możliwości zapoznania się z jego treścią we wskazanym miejscu. Oso
bom występującym w sprawie bez adwokata lub radcy prawnego należy
także udzielić wskazówek co do rodzaju przysługujących środków za
skarżenia i terminów do ich wniesienia. Nie jest natomiast konieczne
powtarzanie treści postanowienia.
2. Zawiadomienie należy doręczyć dłużnikowi oraz wszystkim wie
rzycielom i osobom uczestniczącym w planie podziału z racji zgłoszenia
wierzytelności, niezależnie od tego, czy organ egzekucyjny wydzielił na
zaspokojenie ich należności jakiekolwiek kwoty.
3. Przeciwko planowi podziału przysługują zarzuty, a nie skarga na
czynność komornika ani zażalenie, gdy organem sporządzającym plan
podziału był sąd. Ustawodawca, pomimo zapowiedzi rezygnacji z tego
środka zaskarżenia (por. uzasadnienie projektu zmian kodeksu postępo
wania cywilnego - druk sejmowy nr 965), nie dokonał zmiany w treści
art. 1027 k.p.c. Odstąpienie od przyjęcia jednolitego systemu zaskarża
nia w postępowaniu egzekucyjnym należy ocenić negatywnie. Słuszna była
koncepcja przewidziana w projekcie zmian kodeksu, przewidująca likwi-
728
Kodeks postępowania cywilnego. C^gść druga i trzecia. Komentarzy Art. 1027.