wszyscy myślą, że to dno. ale na dnie tak nie wieje...
Trudno oczywiście wymagać, aby tego rodzaju czynności konserwacyjnych komornik
dokonywał osobiście. Dlatego też ustawodawca w dalszej części oma
wianego przepisu wskazał, że w razie potrzeby komornik ustanowi dozór
nad budynkiem lub lokalem, przy czym dozorcą może być także wierzy
ciel. Należy więc stwierdzić, że aktywność komornika w celu zabezpie-
701
Art. 10132. Kodeks postępowania cywilnego. C^ęść druga i trzecia. Komentar^
czenia budynku lub lokalu polega na ustanowieniu dozoru i właściwym wyborze osoby dozorcy. Podkreślenia też wymaga okoliczność, że niezbędna jest w takiej sytuacji inicjatywa wierzyciela. Wierzyciel bowiem powinien wiedzieć najlepiej, czy potrzeba podjęcia przez komornika omawianych działań istnieje. Komornik nie ma obowiązku z urzędu podejmować jakichkolwiek czynności ustalających istnienie tego rodzaju konieczności. Zaznaczyć przy tym warto, że składane przez zainteresowanych wnioski o dokonanie zabezpieczenia budynku lub lokalu oraz sugerujące osobę zarządcy nie wiążą komornika. Jednakże w przypadku powstania szkody na skutek wadliwej decyzji organu egzekucyjnego, komornik może się liczyć z odpowiedzialnością odszkodowawczą.
6. W toku uproszczonej egzekucji z nieruchomości nad przedmiotem
egzekucji ustanawiany jest dozór, do którego stosuje się odpowiednio
przepisy o dozorze ruchomości. Przyjęte rozwiązanie jest odmienne ani
żeli stosowane w trakcie egzekucji z nieruchomości prowadzonej według
zasad ogólnych i stanowi odstępstwo od zasady, że nad poddaną egzeku
cji nieruchomością ustanawia się zarząd. Przy czym zarząd taki ustana
wiany jest obligatoryjnie, natomiast w przypadku prowadzenia egzekucji
z nieruchomości w trybie uproszczonym ustanowienie dozoru jest fakul
tatywne, uzależnione od zaistnienia takiej potrzeby.
Dodać należy, że dozór stanowi znacznie mniej sformalizowany w stosunku do zarządu środek służący zabezpieczeniu prawidłowego przebiegu postępowania egzekucyjnego poprzez prowadzenie bieżących spraw dotyczących przedmiotu egzekucji i strzeżenie interesów uczestników postępowania.
7. Może okazać się w trakcie opisu i oszacowania nieruchomości, że
posiadane przez komornika informacje, które stanowiły podstawę wszczę
cia i prowadzenia egzekucji z nieruchomości w trybie uproszczonym, są
niepełne bądź nieprawdziwe. Najczęściej bowiem komornik swą wiedzę
na ten temat opierać będzie na podstawie wniosków składanych przez
strony postępowania, głównie wierzycieli. Przeprowadzona przez komor
nika weryfikacja posiadanych danych dotyczących poddanej egzekucji
nieruchomości może doprowadzić do wniosku, że uproszczona egzeku
cja jest w analizowanym przypadku niedopuszczalna. W takiej sytuacji
dalsze postępowanie prowadzone jest według ogólnych zasad dotyczą
cych prowadzenia egzekucji z nieruchomości.
702
Kodeks postępowania cywilnego. C^gść druga i trzecia. Komentarzy Art. 1013}.
Art. 10133. § 1. Jeżeli zajęto niezabudowaną nieruchomość gruntową, która nie jest obciążona na rzecz osób trzecich, komornik zaoferuje ją do sprzedaży z wolnej ręki po cenie nie niższej niż wartość oszacowania. Jeżeli strony nie określiły trybu wyszukania nabywcy, tryb ten ustala sąd.
§ 2. Sprzedaż nastąpi po upływie dwóch tygodni od dnia opisu i oszacowania. O sprzedaży komornik zawiadamia uczestników stosownie do ar t. 954.
§ 3. Jeżeli sprzedaż z wolnej ręki nie nastąpi w terminie miesiąca od dnia zakończenia opisu i oszacowania, sprzedaż nieruchomości następuje w trybie art. 10136.
1. Ustawodawca dopuszcza w toku uproszczonej egzekucji z nieru
chomości dokonanie jej sprzedaży z wolnej ręki, i to niezależnie od tego,
czy opis i oszacowanie został zakwestionowany w drodze wniesionych
środków zaskarżenia (por. uwagi do art. 10134 k.p.c). Dokonanie przez
komornika sprzedaży z wolnej ręki po cenie nie niższej niż wartość osza
cowania wymaga spełnienia dwóch warunków dotyczących nieruchomo
ści poddanej egzekucji - mianowicie przedmiotem egzekucji winna być
niezabudowana nieruchomość gruntowa i nieruchomość ta nie może być
obciążona na rzecz osób trzecich.
2. Tryb dokonania sprzedaży z wolnej ręki ustawodawca pozostawił
do określenia przez strony postępowania. Należy uznać, że niezbędne
jest porozumienie stron postępowania, tj. wierzycieli i dłużnika, doty
czące wskazanego przez nie trybu sprzedaży. Sprzeciw bowiem jednej ze
stron powoduje, że uprawnienie dotyczące sposobu dokonania sprzedaży
przechodzi na sąd, który w takiej sytuacji winien wypowiedzieć się w tej
materii.
3. Czynność decyzyjna sądu określająca tryb dokonania sprzedaży
z wolnej ręki winna przybrać formę postanowienia, które nie podlega za
skarżeniu zażaleniem. Orzeczenie sąd winien niezwłocznie doręczyć rów
nież komornikowi, aby ten mógł podjąć próbę dokonania sprzedaży z wol
nej ręki, kierując się zaleceniami sądu. Sprawne podejmowanie działań
zarówno przez sąd, jak i przez komornika, jest niezbędne w celu zacho
wania zakreślonego przez ustawodawcę terminu, w którym dopuszczal
ne jest dokonanie sprzedaży przedmiotu egzekucji z wolnej ręki.
703