wszyscy myślą, że to dno. ale na dnie tak nie wieje...

Długotrwałe wieloletnie narażenie doprowadzić może do zmętnienia soczewki oka w pobliżu tylnej torebki, rozmiarami równoważnego średnicy źrenicy. W późniejszym okresie ulega zmętnieniu jądro soczewki. Ze względu na miejsce występowania i wykonywany zawód schorzenie takie nazwano "zaćmą hutniczą" lub "zaćmą wydmuchiwaczy szkła". Zaćma taka może powstać po 10-20-letnim narażeniu. Jeśli wystąpiła po krótszym czasie, należy szukać raczej innych przyczyn.
IR-B i IR-C, których źródłem są zwykle powierzchnie pieców i kotłów, wywołują zmiany w postaci zapalenia spojówek i uszkodzeń nabłonka rogówki. Zapalenie spojówek i brzegów powiek wywołane na tej drodze zwane bywa "chorobą piekarzy".
Oglądanie silnych źródeł światła, jak np. Słońca, nie osłoniętej żarówki o dużej mocy, spawalniczego łuku elektrycznego, powoduje skupienie przez aparat załamujący oka dużej ilości energii cieplnej na siatkówce w dołeczku środkowym - miejscu najostrzejszego widzenia. Powoduje to termiczne uszkodzenie siatkówki, którego głównym objawem jest tzw. mroczek centralny.
Dla zabezpieczenia przed szkodliwym działaniem IR polskie przepisy ustalają dopuszczalne wysokości narażenia skóry i oczu, powyżej których stosowanie odpowiednich środków ochronnych jest obligatoryjne. Dla skóry NDN wynosi 700 W/m2 (tj. 1 cal/cm2/min), a dla oczu 150 W/m2 (0,2 cal/cm2/min). Jeśli wartości te są przekraczane, należy stosować ochrony osobiste w postaci specjalnych okularów lub tarcz ochronnych oraz ubrań wykonanych z materiałów odbijających IR. Jeśli jest to możliwe, powierzchnie promieniujące można ekranować za pomocą materiałów błyszczących, odbijających promieniowanie. Należy również stworzyć warunki ułatwiające oddawanie ciepła np. w postaci natrysków powietrznych.
13.1.2.2. Promieniowanie nadfioletowe
Promieniowaniem nadfioletowym (UV) nazywa się zakres fal elektromagnetycznych o długościach 0,18-0,40 pm. Źródłem tego promieniowania są
235
w przemyśle elektryczne łuki spawalnicze i lampy kwarcowe o różnym przeznaczeniu. Podobnie jak promieniowanie podczerwone UV dzieli się na 3 podzakresy:
UV-A 0,32-0,40 ~m UV-B 0,28-0,32 pm UV-C 0,18-0,28 ~m
Przenikliwość promieniowania UV jest niewielka. W źródłach przemysłowych znajduje się zwykle duża komponenta zakresu C i skóra ludzka zatrzymuje go na samej powierzchni. Zwykłe szkło nie przepuszcza promieniowania o fali krótszej niż 340 nm (0,34 ~m).
Promieniowanie UV wywiera na człowieka różnorodny wpływ. Obok niewątpliwie korzystnego bywa on często szkodliwy, zwłaszcza w warunkach przemysłowych. Należy tu zaliczyć destrukcyjne działanie UV, które jest wykorzystywane w dezynfekcji pomieszczeń (sale operacyjne, laboratoria mikrobiologiczne), narzędzi i wody. Szczegółowy opis promieniowania UV przedstawiony jest w rozdziale 8. W warunkach przemysłowych ważne jest zwłaszcza oddziaływanie UV na oczy.
I Szczególnie wrażliwe na UV głównie B i C, są spojówki. Kilkusekundowe naświetlenie oczu podczas spawania elektrycznego lub lampą kwarcową wywołuje tzw. ostre popromienne zapalenie rogówki i spojówki (keratoconiunctivitis fotoelectrica, ophtalmia fotoelectrica). Po okresie utajenia, trwającym 2-12 h, występuje narastający ból oczu, pieczenie, uczucie obcego ciała pod powiekami, światłowstręt i łzawienie. Spojówki są zaczerwienione i obrzęknięte. Na powierzchni spojówek i rogówki powstają liczne drobne, pękające pęcherzyki. Jeśli nie dopuści się do zakażenia bakteryjnego, ostre objawy ustępują i zmiany cofają się po kilkunastu godzinach lub kilku dniach.
Długotrwałe narażenie oczu na niewielkie dawki UV może być przyczyną I przewlekłego zapalenia brzegów powiek i spojówek. Powstające w rogówce drobne ubytki nabłonka powodują zmniejszenie ostrości wzroku. Skuteczność bakteriobójcza, skuteczność wywoływania rumienia oraz koniunktywalna (wy woływanie zapalenia spojówek) zależy od długości fali i jest największa w zakresie 240-280 nm.
Dla ochrony oczu należy nosić okulary nie przepuszczające UV. Zwykle wystarczają przeciętne okulary przeciwsłoneczne. Podczas spawania elektrycznego konieczne staje się korzystanie ze specjalnych tarcz ochronnych i filtrów spawalniczych. Skórę w wystarczającym stopniu chroni ubranie. Należy jednak pamiętać, że niektóre części ubioru, zwłaszcza wykonane z włókien sztucznych, mogą przepuszczać od 20 do 50% promieniowania UV.
Podczas pracy na odkrytej przestrzeni połowa dziennej ilości UV wystarcza zazwyczaj do wywołania rumienia. Planując prace podczas słonecznej pogody należy wziąć pod uwagę, że % całej ilości dziennego UV przypada na godzinę przed i godzinę po południu, a z/3 obejmuje dwie godziny przed i dwie po południu. Praca w godzinach 9-15 umożliwia przyjęcie % dawki dziennego promieniowania.
Dopuszczalna dawka UV jest przez polskie przepisy określana dla skutecznego napromienienia erytemalnego (wywołującego rumień skóry) oraz koniunktywalnego (wywołującego zapalenie spojówek oka). Pomiary wykonywane są
'!IIIII 236
przyrządami mającymi filtry optyczne o rozkładzie przepuszczalności uwzględniającym odpowiednie zakresy UV. Dopuszczalna wartość napromienienia erytemalnego wynosi 30 J/mZ. Dla napromienienia koniunktywalnego wartość ta wynosi 30 J/m2 w przypadku narażenia nie powtarzającego się w następnym dniu, a 18 J/mz w razie ekspozycji powtarzającej się w kolejnych dniach.
Zastosowanie UV w medycynie związane jest z wykorzystywaniem tych promieni do celów leczniczych i diagnostycznych. Leczniczo stosuje się UV-B i UV-A w terapii łuszczycy, fototerapii noworodkowej (przyspieszenie rozkładu bilirubiny) oraz w stymulacji syntezy witaminy D3. W stomatologii używa się UV-A do polimeryzacji materiałów dentystycznych (uszczelniacze, żywice, łączenia). UV-C wykorzystuje się w sterylizacji. Przyjmuje się jako zasadę, że w kontaktach z UV-A obowiązuje ochrona oczu (okulary) i ściśle reglamentowany czas ekspozycji: np. w stomatologii dzienny sumaryczny czas ekspozycji nie powinien przekraczać 1 h. W przypadku stosowania UV-B i UV-C ekspozycja personelu obsługującego jest przeciwwskazana. W fototerapii noworodkowej konieczne jest stosowanie odpowiednich osłon (np. akrylowych), które należą do fabrycznego zestawu. Jednakże, mimo stosowania środków ochronnych u osób mających zawodowy kontakt z UV ryzyko wystąpienia raka skóry jest zwiększone o 25%.
13.1.2.3. Promieniowanie laserowe

v